Dit keer een blog over groeien zonder jezelf te verliezen en waarom 2026 een kanteljaar wordt.

Er zijn momenten waarop ik me afvraag hoe eerlijk het speelveld in het onderwijs eigenlijk is. Niet omdat ik graag klaag, maar omdat ik dagelijks zie hoe werving en selectie echt werkt. En eerlijk? Soms voelt het alsof snelheid belangrijker is geworden dan kwaliteit. Alsof de eerste die iemand kan leveren automatisch de beste keuze is.

Wanneer snelheid wint van zorgvuldigheid
Zelfs al is kwaliteit hoger, zijn kosten eerlijker en is de relatie sterker, het tijdselement wint vaak. Dat vind ik frustrerend, maar is ergens ook volkomen logisch. Want als een school morgen een leerkracht nodig heeft, is snelheid opeens heilig. Dan worden nuances vergeten. Dan telt maar één vraag: kun je iemand leveren, nu?

En precies daar winnen de grote bureaus terrein. Ze kopen talent vroegtijdig op. Ze zetten mensen op de bank, met een goed salaris en zonder opdracht. Ze geven een opleidingsbudget en wachten rustig tot een school een aanvraag heeft. Het is slim. Het is efficiënt én het werkt. Maar het is vooral marktmacht. Geen magie, geen supermodel. Gewoon heel veel (financiële) middelen en een brede voorraad.

Dat maakt het speelveld ongelijk. Niet omdat ik minder kan. Maar omdat ik later in beeld kom. Op het moment dat ik ga werven, zijn (soms) de beste mensen al ergens geparkeerd. Dat is de realiteit en met enige regelmaat schuurt dat. Dan spreek ik kandidaten die wel beschikbaar zijn, maar onder contract zitten.

Groeien doet soms even pijn
En misschien is dat precies waarom 2025 voor mij zo’n leerzaam ondernemersjaar is geweest. Ik begon het jaar met het gevoel dat veel ondernemers vast wel herkennen. Je wilt vooruit. Je hebt plannen genoeg. Maar je doet te veel tegelijk. Projecten, intakegesprekken, klanten helpen, een nieuwe website bouwen, nieuwe diensten ontwikkelen, blogs schrijven, gesprekken voeren. En ergens tussendoor moet je zelf ook nog groeien, als ondernemer, als mens en er zijn voor jouw eigen collega’s.

Dat lukt niet zonder ademruimte. In de herfstvakantie viel het kwartje. Ik moest bewuster plannen, niet alleen voor de korte termijn maar ook voor mezelf en voor de toekomst. En dat betekende ook: niet iedereen met alles helpen.

Keuzes maken:

Ik zat bij een schoolbestuur aan tafel en hoorde mezelf ineens zeggen:
“Ik denk dat je niet de juiste klant voor mij bent. Ik ben geen uitzendbureau voor jullie ziek-en-piek momenten.”

Vroeger had ik misschien nog gewerkt met een toeslag om de noodzaak van snelheid te compenseren. Maar dat maakt je afhankelijk van wat er toevallig in de markt beschikbaar is. En eerlijk? Dat past niet bij wie ik ben en niet bij waar Simulinc voor staat. Een verkeerde klant kost te veel energie. En groeien lukt alleen als je jezelf niet verliest.

Waar mijn echte meerwaarde ligt?
Dat inzicht bracht me terug naar de kern van mijn werk. Kopen is niet hetzelfde als matchen. Een snelle plaatsing is niet automatisch een goede plaatsing. Een reservebank vol professionals betekent niet dat een klas de juiste leerkracht krijgt. Grote bureaus reageren snel, maar ze werken vanuit voorraad. Dat is iets anders dan werken vanuit context.

Mijn kracht ligt ergens anders. Ik ken de scholen. De teams. De cultuur. Ik zie knelpunten aankomen en denk mee over oplossingen. Ik bouw relaties, geen capaciteit. Ik match niet omdat iemand beschikbaar is, maar omdat iemand past. Soms langzaam. Soms sneller. Maar altijd gericht.

2026 wordt het jaar van bewuste keuzes
Het onderwijs zoekt geen snelheid, het zoekt zekerheid. Geen machine, maar menselijkheid. Geen voorraad, maar verbinding. En dat besef maakt 2026 voor mij een kanteljaar. Een jaar waarin ik kies voor richting in plaats van volume. Voor de juiste klanten in plaats van alle klanten. Voor groei die klopt, niet groei die knelt.

In mijn vorige blog schreef ik al dat groei soms begint met ruimte maken voor het juiste (deze kan je hier lezen). Deze nieuwe stap voelt als het vervolg daarop, een verdieping van dezelfde beweging.

Grote bureaus kunnen veel. Misschien wel alles. Maar het onderwijs heeft niet alles nodig. Het heeft de juiste partner nodig. Precies daar sta ik iedere dag voor op, in de creatie van meerwaarde.

En dat voelt als een goede plek om straks het nieuwe jaar te beginnen.